Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Ως τη Λούχα.... ποδαράτο!

... Το 'χε προγραμματίσει καιρό. Στην αρχή το 'χα πάρει για πλάκα... νόμιζα ότι με δούλευε... τη τελευταία μέρα περίμενε για να μου "πετάξει τη βόμβα".... " Αύριο το πρώι ξυπνάς με τον αδερφό σου στις 6μιση και έρχεστε από 'δω για να πάμε Λούχα... τη βορτίτσα που λέγαμε ντε!" Άρχισα να γελάω μπας και την αποσυντονίσω και το ξεχάσει, αλλά ... ήταν αποφασισμένη.
Για ποιά "βορτίτσα" ακριβώς έλεγε???... 11χλμ απόσταση  με τα πόδια και  με ανηφόρα, μιας και η Λούχα είναι ορεινό χωριό!!!... και πώς να ξυπνήσω στις 6μιση το πρωί όταν πέφτω για ύπνο εγώ εκείνη την ώρα? Το χαμόγελο πάγωσε, τα μηνίγκια μου άρχισαν να σφυροκοπούν, ο κρύος ιδρώτας με είχε ήδη λούσει, το πόδια μου παρέλυσαν (καλά πολύ δραματικό το 'κανα... φτάνει!).
 Για να μη τα πολυλογώ... τελικά με κατάφερε. Όντως πρωί-πρωί την άλλη μέρα (κατα τις 8... μη τρέλαθουμε κιόλας)  εγώ και ο bro πάμε απ' το σπίτι της να τη πάρουμε. Ήταν έτοιμη και μας περίμενε. Πάντα οργανωτική αυτή η γυναίκα!...με λίστα όλα τα απαραίτητα στο σακίδιο ( φα'ι', νερό, φωτογραφική, πετσέτες, λεφτά.... κτλ) . Εγώ όπως πάντα το καλοκαίρι με τη παντοφλα!...(που πας ρε καραμύτρο )... που να 'ξερα τι με περίμενε.
Ξεκινήσαμε...
Η μια εικόνα διαδεχόταν την άλλη...απ' το κεντικό δρόμο με τα αυτοκίνητα, στο στενό δρομάκι προς την Αγ. Μαρίνα με τα χωράφια ολόγυρα μεσ' την υγρασία. Η επεξεργασία αναγνώρισης της μύτης "τα 'χε παίξει" απ' τις τόσες πολλές και εντονες μυρωδιές ... απο τα γουρούνια, τις κότες και τις αφοδεύσεις των αγελάδων... μέχρι την ευωδία των λουλουδιών, τη γύρη των πεύκων και τον καθαρό αέρα!
Φτάσαμε στην Αγ Μαρίνα μετά απο 3-4 χιλιόμετρα χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Στάση για παγωτό απ'το μουσείο παρακαλώ του χωριού και συνεχίζουμε...
πηγαίναμε... και πηγαίναμε... και πηγαίναμε... η κόπωση δεν αργησε να εμφανιστεί.
 Ωστόσο το τοπίο ήταν πανέμορφο δε λέω, δεντράκια, λουλουδάκια,  τα πουλάκια να κελα'ι'δουν, αλλά... "που είναι αυτή η Λούχα το κερατό μου?"
Ο ήλιος είχε ανέβει αρκετά ψηλά,η πρώινη δροσιά σιγά σιγά μετατράπηκε σε αποπνικτηκή ζέστη... η μόνη λύση... το βγάρσιμο της μπλούζας( οχι, θα ντραπω!) , επι την ευκαιρία να μαυρίσω λιγάκι... τις παντούφλες φυσικά τις είχα βγάλει προπολού, δε πήγενε αλλο!
Κι άλλη στάση... αυτή τη φορά για το "κυρίως" γέυμα κάτω από μια αιωνόβια ελιά. Απλώσαμε το τραπεζομάντιλο κατάχαμα και του δώσαμε να καταλάβει!
Τελειώσαμε το γεύμα, βγάλαμε και καμιά εικοσαριά φωτογραφίες μεταξύ μας έτσι για να περάσει η ώρα και... συνεχιζουμε...
...μετά από πολύ ώρα φτάσαμε επιτέλους στο δοξασμένο χωριό! Αν και όχι μεγάλο ήταν όμορφο, γραφικό, με σπίτια πέτρινα με ξύλινα παντζούρια...


Μετά απ' την εξαντλητική διαδρομή, ένας παγωμένος φραπές ήταν οτι έπρεπε στη καφετέρια του χωριού... απόλαυση,  και με θέα ονειρεμένη...
Ο γυρισμός φυσικά ήταν με αυτοκίνητο, να 'ναι καλα ο Σακης.
Αυτο τον περίπατο τελικά τον ευχαριστήθηκα πολύ παρ' όλη τη κούραση ...και ναι θα το ξανάκανα!
 Αν δε με πιστέυετε για όσα σας είπα για δείτε και εδώ....!

11 σχόλια:

Ιωάννα είπε...

Με σόκαρες darling! Εγώ οργανωτική; Εγώ που είμαι χύμα στο κύμα; Εγώ τραπεζομαντηλάκι; Μια πετσέτα κουζίνας ήταν, βρε! κυρίως γεύμα; Όχι και κυρίως γεύμα το παριζάκι και τα σύκα!
Οχτώ η ώρα ήρθατε; Έτσι έδειχνε το ρολόι σου! Το δικό μου, του Χάρη και του παππού έλεγε 6.45. χαχαχα.
Και το τελειωτικό χτύπημα...η φάτσα μου στο διαδύκτυο, τσ τσ τσ! Είπαμε να βάλεις τα αξιοθέατα, όχι τα ...αξιοπερίεργα: εμένα, με το μαγιό του αδερφού σου!
Καλη σου μέρα ξενιτεμένο μου, και πολλά φιλιά!

Ιωάννα είπε...

Α, και για να μη σου ανέβει πάλι η πίεση ή για να μη χάσεις πάλι το χρώμα σου και για να αποφύγουμε τα τρέμουλα και τους ιλλίγγους σε ενημερώνω από τώρα οτι τον επόμενο Αύγουστο η διαδρομή θα είναι ή Αγαλάς-Κορακονήσι, ή από Βολίμες προς Άγιο Ανδρέα, ή Άμπουλα-Κάβος. Ορίστε, σου δίνω και επιλογές! Διάλεξε και ετοιμάσου...

καλλιτέχνης είπε...

Φυσικά και είσαι οργανωτική!... εσυ το λες αυτο, που παμε στη θάλασσα για μια βουτιά και φέρνεις όλη τη προίκα των μικρών μαζι!... μη θυμηθω και στο ψάρεμα που οοοόταν πηγέναμε κουβαλούσες ένα σορό σιμπράγαλα!μόνο τα διχτυα σου έλειπαν.
Για το τραπεζομαντηλο ίσως έχεις δίκιο αλλά εκείνη την ώρα και χαρτόπετσέτα να έστρωνες κάτω πάλι έτσι θα το 'βλεπά.
Αν πρόσεξες, το "κυρίως" γεύμα το 'βαλα σε αγκύλες... όχι τυχαία. Οσο για την ώρα θυμάμε οτι είχαμε αργήσει να ξεκινήσουμε... τεσπα.
Φωτος δυστυχώς δεν είχα τραβήξει πολλές... είχα ξεχάσει φωτ. μηχανη. Μια απ' τις λίγες που τράβηξα με το κινητό ήσουν και συ.. τι να κάνουμε τώρα!
Για την επόμενη "περιπέτεια" φυσικά και είμαι μέσα!... πάμε όπου θέλετε!
πολλά φιλιά!!

ELENI είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΩΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑ....ΚΑΛΙΤΕΧΝΗ...ΤΟΞΟΤΗ.

kiki είπε...

Ορέ πού την τρέχετε ή μάλλον πού σας τρέχει; Την επόμενη φορά, κάμετέ μου τη χάρη, πάρτε με κι εμέ! Έτσι να χαρείτε!

Ανώνυμος είπε...

Καλως σε βρήκα...πολυ ομορφος ο δικτυακος χώρος σου!!

Φιλια

καλλιτέχνης είπε...

Ελενη και Merlin καλως σας βρήκα και καλως ήρθατε!....

καλλιτέχνης είπε...

Κικι, οπώς καταλαβες την αρχη τη κάνει η Ιωάννα και 'μεις είμαστε.. τραβάτεμε και ας κλαίω (εγω βασικά)! και εννοείται πως την επόμενη φορά είσαι στο team!

logia είπε...

A τι βόλτα...
κάτι τέτοια μου έκανε και ο καλός μου το καλοκαίρι στη Ζάκυνθο και τρέχαμε...
παπαπα κούραση...
αλλά μαγεία!!!
καλημέρα

καλλιτέχνης είπε...

λοιπον η ομάδα για την την επόμενη πεζοπορεία στα βουνά τση Ζανυθου έκλεισε... άντε το καλοκαίρι να οργανωθούμε... οποιος άλλος θελήσει φυσικά είναι ευπρόσδεκτος!

p.lykogiannis είπε...

Απολαυστικότατος! Να΄σαι καλά.