Του λέω..." που? "." Στο Γάιδαρο!"... απαντάει. Και μόνο στην ιδέα βαριόμουν... δεν είναι και καμία ιδιαίτερη παραλία για ψάρεμα.
"Θα δεις... εκεί δεν έχεις ξαναπάει" λέει. Απόρισα. Τελικά πήγαμε...
Ώντος δεν είχα ξαναπατήσει σε κείνο το μέρος. Ηταν απ΄την άλλη μεριά της παραλίας, χωρίς άμμο, απότομα βράχια....
αλλά με πολύ ωραία θέα!
Ωστόσο, αυτό που μου τράβηξε περισσότερο τη προσοχή ήταν μια... καλύβα!
Μια ξύλινη, παρατημένη καλύβα που δε μπορούσες να πλησιάσεις απ' τα κλάδια, τα ξερόχορτα και τα αγκάθια που την περιτριγύριζαν... αλλά ήταν σε όμορφη θέα.
Τελικά μόνο για ψάρεμα δεν πήγα! πάλι καλά που είχα το κινητό μαζί μου και τράβηξα φώτος!
Στο τέλος, το παράπονο του πατέρα ήταν αναμενόμενο... δεν είχε και άδικο!