Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Είσαι πολύ μοσχάρι τελικά...

                                     
                                    ... και δε με νιάζει αν κρυώνεις εκεί στα χιόνια...


... φάε ότι προλάβεις, γιατί δεν είναι και πολλά τα ψωμιά σου...


Ναι!... μη με κοιτάς έτσι δε θα σου χαριστώ...


...εδώ είναι Ελλάδα, όχι Ινδία για να σε σεβαστώ!

      Μη μου κάνεις Μμμμμμμμ εμένα....! Ότι λέω το εννοώ...

ΥΓ:  ναι το ξέρω! δεν έχω μπει καθόλου στο πνεύμα των Χριστουγέννων...

Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

My view

Εδώ και καιρό υπάρχει στον σκληρό μου δίσκο ένα τραγούδι, το οποίο δεν θυμάμαι ούτε πως, ούτε πότε το απέκτησα. Σα να 'ρθε μόνο του ένα πράμα!  Όπως και να 'χει μ' αρέσει τόσο πολύ, που το "στόλισα" με κάποιες φωτογραφίες μου και το έκανα βιντεάκι!
 Το έψαξα και στο youtube, αλλά στη συγκεκριμένη εκτέλεση δεν το βρήκα. Έτσι το ανέβασα εγώ!!
Καλή ακρόαση... 

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Νέα Αρχή... προσωπική...

Απ' την αρχή κάτι δεν μου άρεσε, κάτι δεν μου κολλούσε. Πέρασε πολλές φορές απ' το μυαλό μου να το αλλάξω, αλλά  δίσταζα. Ίσως να είχα βολευτεί κιόλας. Ωστόσο κάτι με βάραινε.  Πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος έτσι. Ένας χρόνος απραξίας. Όχι ότι περνούσα άσχημα, με τα παιδιά κάναμε πολύ καλή παρέα. Κάναμε και τα ταξίδια μας! ... κανένα παράπονο. Όμως με βασάνιζε ένα ερώτημα..." ΜΕΤΆ ΤΙ";

  Τελικά, μια ωραία καλοκαιρινή πρωία το αποφάσισα... " Θα ξαναδώσω πανελλαδικές"! Δεν πήγαινε άλλο. Το δίλημμα ήταν μεγάλο. Ή συνέχιζα μια σχολή η οποία απλά δεν μου άρεσε -δε με γέμιζε- ή πάλι απ' την αρχή περνάω αυτή την "ψυχοφθόρα" για πολλούς, διαδικασία. Διάλεξα το δεύτερο που τελικά δεν ήταν και τόσο ψυχοφθόρο. Αν και για κάποιους ήταν λάθος, μιας και "πέταξα" 2 χρόνια απ' τη ζωή μου και κάμποσα ευρώ. Και είχαν ένα δίκιο εδώ που τα λέμε! Όμως τι έχει μεγαλύτερη αξία; 

 Τελικά το έκανα το βήμα! Τόλμησα! Δεν συμβιβάστηκα! Και τώρα που σας μιλάω είμαι σε μια καινούρια πόλη, σε μια καινούρια σχολή. Δεν μαιτάνιωσα στιγμή γι' αυτή μου την απόφαση. Είμαι καλύτερα εδώ. Το μόνο που θα μπορούσα να πω ότι μου λείπει είναι οι φίλοι μου, με τους οποίους ωστόσο δεν έχω χαθεί, γιατί με ανθρώπους που θες να κρατάς επαφή , κρατάς! και ας ύπάρχει απόσταση.

χαιρετώ!