Του λέω..." που? "." Στο Γάιδαρο!"... απαντάει. Και μόνο στην ιδέα βαριόμουν... δεν είναι και καμία ιδιαίτερη παραλία για ψάρεμα.
"Θα δεις... εκεί δεν έχεις ξαναπάει" λέει. Απόρισα. Τελικά πήγαμε...
Ώντος δεν είχα ξαναπατήσει σε κείνο το μέρος. Ηταν απ΄την άλλη μεριά της παραλίας, χωρίς άμμο, απότομα βράχια....
αλλά με πολύ ωραία θέα!
Ωστόσο, αυτό που μου τράβηξε περισσότερο τη προσοχή ήταν μια... καλύβα!
Μια ξύλινη, παρατημένη καλύβα που δε μπορούσες να πλησιάσεις απ' τα κλάδια, τα ξερόχορτα και τα αγκάθια που την περιτριγύριζαν... αλλά ήταν σε όμορφη θέα.
Τελικά μόνο για ψάρεμα δεν πήγα! πάλι καλά που είχα το κινητό μαζί μου και τράβηξα φώτος!
Στο τέλος, το παράπονο του πατέρα ήταν αναμενόμενο... δεν είχε και άδικο!
7 σχόλια:
χαχαχαχαχα!
ααααχ πατέρας σου τι τραβάει με τον κανακάρη του!
οι φωτογραφίες είναι φοβερές! :)
Τι να κάνουμε??.... παιδιά δεν ήθελε?... ας τα λουστεί τώρα...χαχαχα
το νησί σου πανέμορφο
το γνώρισα το Πάσχα για πρώτη φορά και ξανάρθα φέτος το καλοκαίρι
και νομίζω πια θα έρχομαι συχνα γιατί ισχυρή φιλία πια με ενώνει με υπέροχους Ζακυνθινούς!!!
Από τις πρώτες αναρτήσεις που έκανα στο μπλογκ μου, ήταν για το νησί σου
αλλά και μετά τις καλοκαιρινές διακοπές το τίμησα δεόντως...
καλή σου μέρα
Πολύ ωραίες φωτό και μέρος! Άσε τον πατέρα να γκρινιάζει λιγάκι! ;-)
Χαίρομαι όταν ακούω τόσο καλά λόγια για το νισί μας! γιατί πραγματικά εχεί πολλές ομορφιές και διαφορετικές και αξίζει την προσοχή ολων.
Να 'σαι καλά logia!
Ευχαριστώ Κικι!!...όσο για τους γονείς τι να κάνεις! έτσι είναι... αν δε γκρινιαξουν δε μπορουν χαχα. Αλλά για να μην αδικω το πατέρα, η μάνα είναι πιο γκρινιάρα...
φιλιά!
Ώστε τότε ήταν που σκάλισες τον βράχο, ε;
ναι!.... τότε ήταν. Άφησα το στίγμα μου...
Δε περιμενα να το δει ανθρωπος εκεί που το γραψα πάντος και το δες εσυ...
Δημοσίευση σχολίου