'Αγιον 'Ορος, κάτι διαφορετικό...

 Θέλαμε να πάμε κάπου όπου να μη θυμίζει τίποτα από καθημερινότητα, να είναι όλα διαφορετικά, να ξεφύγουμε για λίγες μέρες ρε αδεφέ! Τη στιγμή που οι άλλοι φοιτητές πάνε στα Μπάνσκα, στις Μυκόνους και στις Κωσταντινούπολες, εμείς κάνουμε τη διαφορά (yeah!) και πάμε Άγιο Όρος! Κοντεύει να περάσει μήνας από τότε.

   Ναι, εκεί τα πράγματα είναι αλλιώς. Δε θα πω αν είναι καλύτερα ή χειρότερα, απλά είναι διαφορετικά. Μόνο μοναστήρια, μοναχοί, χωματόδρομοι και φυσικά απέραντο πράσινο.

Αν σκέφτεσαι να πας, άκου ποια είναι η διαδικασία...
    Αρχικά πας Ουρανούπολη. Αν δεις κάτι τέτοιο να ξέρεις ότι είσαι στο σωστό μέρος!

Από 'κει θα πρέπει να πάρεις ένα καράβι... σαν αυτό, ας πούμε...

Αν δεν σκοπεύεις να κατέβεις σε κάποιο παραθαλάσσιο μοναστήρι (όπου θα συναντήσεις πολλά)... σαν αυτό!...

...τότε, μέτα από κάνα δίωρο κούνημα στο καράβι, θα φτάσεις στην Δάφνη (το μεγαλύτερο λιμάνι του Α.Ο. ,εδώ φώτο δεν έχει)...
... μην προλάβεις να χαρείς επειδή πάτησες τα πόδια σου στο έδαφος... έχεις πολύ κούνημα ακόμα. Έχεις να διανύσεις πολλά χιλιόμετρα χωματόδρομου με στροφές, μέσα σε μικρά λεωφορεία.
Στη συνέχεια λοιπόν, θα πάρεις λεωφορείο για να πας στις Καρυές όπου βρίσκετε και η διοίκηση του Α.Ο.
Πιθανόν εκεί να δεις κάτι τέτοιο...

Αν πεινάσεις υπάρχει και φούρνος παρακαλώ!...

Εκτός από ψωμί έχει και πίτες, κυρίως χορτόπιτες ( πρασόπιτες, σπανακόπιτες), όλα φρέσκα εννοείται. Όταν πήγα είχαν μείνει και λίγες τυρόπιτες και ο αμαρτωλός (σα δε ντρέπομαι! Σαρακοστιάτικα) πήρα μια. Ο φούρναρης μου 'πε να προσέχω, μη με δει κάνας μοναχός και με αρχίσει τα μπινελίκια.

Αν μείνει χρόνος κάνε και καμιά βόλτα στα στενά... να τραβήξεις  φώτο καμιά πόρτα...

 

Τέλος, θα μπεις σ' ένα βανάκι για να πας στη μονή όπου έχεις κλείσει... αν είναι να πας στη Μεγίστης Λαύρας (όπως εμείς) έχεις δρόμο ακόμα..