100 και 1 μερόνυχτα...

... παρατημένο το 'χω το καϊμένο το blog. Κάτι το κομένο internet στο φοιτητόσπιτο, κάτι το διάβασμα (γελάστε.. κάνει καλό!), κάτι η βαρεμάρα που με δέρνει... εεε δε θέλει και πολύ! Τώρα όμως ανανέωσα και τη σελίδα και... να 'μαι πάλι! Τώρα όμως δεν ξέρω τι να γράψω. Είμαι πάνω απ τον υπολογιστή κανα μισάωρο και... τίποτα. Χαζεύω στο fb μηχανικά. Καμία έμπνευση. Ανυσηχώ! Ολοένα το δεξί ημισφαίριο του μυαλού μου, μου λέει οτι γράφω μαλ@&ιες... "η ανάρτηση αυτή δε πρέπει να γίνει". Το αριστερό ωστόσο διαφωνεί... "έχεις πλάκα!" σκέφτεται. Μα τη παναγία με βάρεσε η ζέστη κατακέφαλα... δεν εξηγήται διαφορετικά. Έχει καύσονα έξω... τυχαίο;... δε νομίζω! (η μαλάκινση συνεχίζεται). Υ.Γ.... "το υστερόγραφο σου 'λειπε τρομάρα σου. Πήγαινε να κάνεις καμιά βουτιά στη θάλασσα να συνέρθεις"... Δε ξέρω ποιό απ' τα δύο ημισφαίρια μου το είπε αυτό. Μάλλον και τα δύο με μια φωνή συμφώνησαν. Θα το κάνω... γειαααά!!